قبل از اینکه به لیستی از برخی از استارتاپ های اجتماعی بپردازیم، لازم است که در وهله اول به طور خلاصه، این استارتاپ را تعریف کنیم.
یک استارتاپ اجتماعی روشی است که توسط شرکت‌های نوپا و کارآفرینان ارائه می‌شود که در این استارتاپ ها، آن‌ها راه حل‌هایی را برای مسائل انسانی، فرهنگی یا زیست محیطی می‌یابند. این روش، کسب و کار و مسائل اجتماعی را به گونه‌ای با هم ترکیب کرده و زندگی افراد مرتبط با هدف را بهبود می‌بخشد.
این استارتاپ ها موفقیت خود را فقط بر اساس سود نمی‌سنجند؛ بلکه موفقیت برای کارآفرینان این استارتاپ‌ها، هم معنی با بهتر شدن جهان است. آن‌ها علاوه بر کسب سود، به مسائل انسانی یا نیازهای اجتماعی که در جهان پیرامون خود می‌بینند، پاسخ می‌دهند.
به طور خلاصه، کارآفرینان اجتماعی افرادی هستند که از کسب و کار خود برای بهتر کردن جهان استفاده می‌کنند. این افراد نیکوکار، بخش فزاینده‌ای از بخش خصوصی را تشکیل می‌دهند.
برای شناخت انواع دیگر استارتاپ، روی انواع استارتاپ کلیک کنید!
چه هنگامی استارتاپ های اجتماعی پدیدار می‌شوند؟
وقتی وضعیت انسانی یا زیست محیطی موجود خوب نباشد، این تغییر دهندگان وارد عمل شده و به جهان نشان می‌دهند که وقتی کسب و کارها، ارزش‌های اجتماعی را به عنوان هدف اصلی در شرکت خود قرار دهند، می‌توانند به راه‌حل‌های گسترده‌ای برای مشکلات محلی و جهانی دست یابند.
کارآفرینان اجتماعی چه کسانی هستند؟
یک کارآفرین اجتماعی شخصی است که برنامه‌های جدیدی را که توانایی حل مشکلات جامعه محور را دارند، دنبال می‌کند. این افراد مایلند با ابتکارات خود ریسک و تلاش کنند تا تغییرات مثبتی را در جامعه ایجاد کنند.
این کارآفرینان، علاقه‌مند به راه‌اندازی کسب و کاری برای منافع انسانی است و فقط به دنبال کسب درآمد نیست. پس کارآفرینان اجتماعی ممکن است به دنبال تولید محصولات سازگار با محیط زیست، حل کمبود‌های جوامع یا تمرکز بر فعالیت‌های بشردوستانه باشند.
این کارآفرینان، معتقدند این روش راهی برای اتصال به هدف زندگی، کمک به دیگران و ایجاد تغییر در جهان، در حالی که زندگی خود را تأمین می‌کنند، می‌باشد.
ساختار مدل کسب و کار استارتاپ های اجتماعی
ساختارهای استارتاپ های اجتماعی عمدتاً تحت سه مدل کسب و کار مختلف قرار می‌گیرند که در موقعیت‌های مختلف و شرایط اقتصادی متفاوت قابل اجرا هستند.
برای آشنایی با مدل کسب و کار، روی مدل کسب و کار کلیک کنید!
این سه دسته اصلی مدل های کسب و کار، عبارت‌اند از:
- اهرم غیرانتفاعی: این مدل کسب و کار از منابع مالی و سایر منابع، برای پاسخگویی به نیازهای اجتماعی، استفاده می‌کند.
- غیرانتفاعی ترکیبی: این ساختار سازمانی می‌تواند انواع مختلفی داشته باشد و همچنین نسبت به بقیه مدل‌ها متمایز است؛ زیرا این مدل ترکیبی، از سود برخی قسمت‌ها برای حفظ سایر فعالیت‌های خود که دارای هدف اجتماعی‌اند، استفاده می‌کند.
- کسب و کارهای مشاغل اجتماعی: این مدل‌ها به شکلی تنظیم می‌شوند که از طریق ابزارهای اجتماعی ایجاد تغییر کنند. مدل‌های کسب و کار استارتاپ های اجتماعی از طریق کمبود بودجه تکامل یافته‌اند.
کارآفرینان اجتماعی در این وضعیت مجبور شدند که به فعالیت‌های انتفاعی بپردازند؛ زیرا دریافت وام‌ها و تأمین مالی سهام برای استارتاپ های اجتماعی دشوار است.
برای اطلاعات بیشتر درباره‌ی تامین سرمایه استارتاپ، روی تامین سرمایه کسب و کار کلیک کنید!
نمونه‌هایی از استارتاپ اجتماعی
چشم‌های من باش (be my eyes): چشم‌های من باش برنامه‌ای است که با استفاده از چت ویدیویی زنده، افراد نابینا را با داوطلبان در سراسر جهان مرتبط می‌کند. هدف این استارتاپ این است که داوطلبان در انجام کارهای روزمره نابینایان، که گاهی اوقات سختی‌های فراوانی ایجاد می‌کنند، کمک کنند.
با فراهم آوردن این پلتفرم، “be my eyes” توانایی افراد نابینا در مقیاس جهانی را هدف قرار داده و بهبود می‌بخشد.
“Kindworks“: کایندورکز برنامه‌ای است که افرادی را که در جوامع خود رفتارهای مهربانی انجام می‌دهند را به یکدیگر متصل می‌کند. پلتفرم آن به مردم اجازه می‌دهد تا نه تنها کارهای خوب خود را به اشتراک بگذارند، بلکه تأثیر کار خود را نیز ردیابی و اندازه‌گیری کنند.
“Kindworks” قصد دارد جامعه جهانی شادتر و قوی‌تری را پرورش داده و انجام کار نیک را همه‌گیر کند.
“U-report“: یوریپورت یک برنامه گوشی همراه رایگان است که توسط واحد نوآوری “UNICEF” اداره می‌شود و به جوانان در سراسر جهان این توانایی را می‌دهد که مسائل مربوط به جوامع خود را در سطح ملی متصل کرده و درباره آن بحث کنند.
با تشویق جوانان برای تعامل با جوامع خود و درگیر شدن در موضوعات محلی، “U-Report” قصد دارد از تغییرات مثبت اجتماعی حمایت کند.
“social coin“: سوشال کوین به مردم و کسب و کارها این امکان را می‌دهد که سخاوتمندی خود را اندازه گرفته و آن را پیگیری کنند. در این استارتاپ، کاربران با مشاهده نتایج عملکردشان در زمینه‌ایی وسیع، به صدقه دهی در مقیاسی بزرگتر تشویق می‌شوند که این نتیجه همان هدف استارتاپ سوشال کوین می‌باشد.
“Yerdle“: بستری است که به مردم امکان خرید و فروش کالاهای دست دوم را می‌دهد. هدف آن‌ها کاهش زباله و کمک به مردم در پس‌انداز با ارائه راهی برای دور زدن روش‌های قدیمی و نه چندان راحت خرید و فروش کالاهای دست دوم است.
“Taproot +“: این استارتاپ، سازمان‌های غیرانتفاعی را با اتصال آن‌ها با افراد حرفه‌ای از یک گروه داوطلب و همراه با خدمات حرفه‌ای، در صرفه‌جویی در هزینه و دریافت خدمات با کیفیت یاری می‌رساند. همچنین سازمان‌های غیرانتفاعی می‌توانند تأثیراتی که می‌گذارند را با این استارتاپ، بهتر ارزیابی کنند.
“One Today“: پلتفرمی است که به افراد این امکان می‌دهد هر روز یک دلار به سازمان‌های غیرانتفاعی منتخب خودشان کمک کنند. “One Today” با عادت دادن کاربران به نیکوکاری‌های کوچک، فرهنگ بخشش و کمک را در مقیاس بزرگتر پرورش می‌دهد.
کلام آخر
این استارتاپ‌ها دقیقاً به همان روشی که کارآفرینان چهره تجارت را تغییر می‌دهند، برای جامعه مانند کاتالیزور عمل می‌کنند. این کارآفرینی در مدت زمان کمی بسیار پیشرفت کرده و در نهادهای دولتی و سازمان‌های غیرانتفاعی همراه است.
برای کارآفرینی اجتماعی، شناختِ فرصت، بنیادی اساسی است که رفتار کارآفرینی را آغاز کرده و اهداف انسانی، فرهنگی و زیست‌محیطی را گسترش می‌دهد. سازمان‌ها، بنیادها و موسسات غیرانتفاعی در ارتقا، تأمین بودجه و مشاوره این استارتاپ‌ها نقش دارند.
تعداد فزاینده‌ای از دانشگاه‌ها در حال ایجاد برنامه‌هایی با هدف تعلیم و آموزش این کارآفرینان هستند. نیاز به پیشنهاد شاخص‌های اندازه‌گیری دقیق است که می‌تواند در تحقیقات تجربی سودمند باشد. علاوه بر این، سایر جنبه‌های موثر بر روند تشخیص فرصت باید مورد تحقیق قرار گیرند.
این کارآفرینی مهم است؛ زیرا منافع انسانی و زیست محیطی را به حداکثر می‌رساند. این استارتاپ‌ها روش‌های منحصر به فردی برای ایجاد راه‌حل‌های پایدار برای مسائل اجتماعی جهانی یا محلی (مانند مراقبت‌های بهداشتی، بی‌خانمانی یا کودکان کار) پیدا می‌کنند.